Używki


Czyż nie jest prawdą, że nieodzownym elementem studiowania są wszelkie substancje zmieniające świadomość? Przypuszczam, że dla większości czytelników tego blogga aspekty historyczne i kulturalne Tajwanu nie są aż tak ciekawe, jak temat niniejszego wpisu, a ponadto dostaje wiele pytań o imprezową stronę mojego pobytu tutaj, dlatego donoszę co następuje...

Kawa – w porównaniu do całej gamy używek, którymi można sobie popsuć zdrowie, przyczyniając się jednocześnie do poprawy bilansu ZUS-u, kawa jest oczywiście używką przez małe u. Właściwie w tym aspekcie nie ma większych różnic z resztą cywilizowanego świata, poczynając od horrendalnie drogich sieci, aż po dwa, trzy i cztery w jednym, czyli w proszku. No może z tą jedną różnicą, że saszetki dostępne są w workach nawet po 48 sztuk, a w sklepach samoobsługowych można kupić wersję marki Barista Coffee, w papierowym kubku, mającym większą żywotność niż niejeden porcelanowy, których poziom wytrzymałości uderzeń o podłogę jest żaden.

Papierosy - trucizna, która poza nieprzyjemnym zapachem z ust, nie daje używającemu żadnych korzyści, dostępna jest w standardowych paczkach po dwadzieścia sztuk, ale na przykład L&M-y sprzedawane są także w paczkach po 23 sztuki. Dostępne są super ekstra lekkie, które dla palacza nie mają żadnego smaku, otoczeniu dostarczając natomiast smród nie mniejszy niż regularne odpowiedniki. Producenci starają się zachęcić wymyślnymi, kolorowymi bibułkami papierosowymi czy filtrami z dziurka w kształcie serduszka lub opakowaniami – otwieranymi z boku czy wysuwanymi, ale miękkich wersji nie ma. Na każdej zachęcają do zakupu oślizgłe płuca palacza, przeżółkłe zęby lub brzuch kobiety w ciąży. Palić można właściwie prawie wszędzie, tak jak drzewiej w naszym kraju, na przystankach, w restauracjach, itd. Na kampusie za to nie można palić nigdzie, poza zaułkiem obok cmentarza, gdzie zakaz jest nieegzekwowany, a na ziemi zamiast ziemi jest dywan z filtrów papierosowych. Tytoń według mojej wiedzy nie jest dostępny, nie wspominając o aromatyzowanych fanaberiach. W tym temacie na plus zaliczę zróżnicowane ceny papierosów na Tajwanie od około czterech do ponad dziesięciu złotych za paczkę. [Zastanawiałem się czy poprawnie po polsku mówi się złoty czy złotych, ale jeśli na banknotach widnieje napis w drugiej wersji to tej będę się trzymał]

Alkohol – w porównaniu do ogólnego poziomu cen alkohol jest raczej drogi. Ceny piwa i wysokoprocentowych nalewek są podobne jak w Polsce, wino z kolei trochę droższe, pewnie dlatego, że rodzimych gatunków właściwie nie ma. Ponieważ wiele miejsc pobiera jedynie opłatę za wejście, w cenie której jest tyle alkoholu ile tylko może w siebie wlać dany imprezowicz, powszechnym obrazkiem są totalnie wstawione jednostki, na długo przed zamknięciem klubu. Gdyby nie fakt, że Azjaci mają niski poziom tolerancji spożycia alkoholu, znane z Anglii picie na umór, wydawało by się znacznie groźniejsze dla zdrowia publicznego. Ponieważ większość klubów kończy imprezy około czwartej rano, a transport publiczny zaczyna funkcjonować dopiero od około szóstej, biznes taksówkowy ma ma się świetnie.

Narkotyki – tygrysy azjatyckie (Singapur, Hongkong, Tajwan) mają podobną politykę w sprawie używek, które podpadają pod tą kategorię – to znaczy są one całkowicie zabronione. Przez całkowicie zabronione rozumiem, że są na tyle nielegalne, że posiadanie, zażywanie, sprzedaż, zakup i co tam tylko, są nie tylko, że zabronione per se, co ważniejsze zagrożone są wysokimi karami – z karą śmierci włącznie (Singapur – sznur; Tajwan – rozstrzelanie lub zastrzyk). Ponieważ jednak natura nie znosi próżni, na Tajwanie miejsce narkotyków zajmują tzw. betel nuts. Te orzechy arekowe palmy betelowej owinięte w jej liście, czasami z dodatkiem słodzika lub tytoniu, sprzedawane są po parę złotych za garść. Miejsca dystrybucji przypominają sklepiki z panienką z okienka - szyba, światła, migocząca reklama przed wejściem - jakby wzorowane na dzielnicach czerwonych latarni Amsterdamu lub Hamburga, z boginiami w roli sprzedawczyń. Zażywanie polega na odgryzieniu końcówki orzecha, a następnie żuciu reszty przez parę minut, połykając lub wypluwając, według uznania, gorzkie soki wymieszane ze śliną. Poza brązowożółtym osadem na zębach, używka ma na celu podniesienie witalności, koncentracji, czujności, a przede wszystkim ma nie pozwolić zasnąć. W przypadku połykania wydzieliny dochodzi jeszcze drapiąco-palące uczucie w przełyku, pozbawiając go w końcu czucia. Jeśli trafi się wam kierowca taksówki lubujący się w tej używce, co jest raczej regułą niż wyjątkiem, jest duża szansa, że poczujecie się jak na przejażdżce z Nikki Laudą, choć wątpię, czy większość ma pojęcie o kim mówię.

Ponieważ artykuł ma wiele wspólnego z weekendowymi doświadczeniami poprzednich tygodni, jego publikacja przed kolejnym weekendem wydaje się w pełni właściwa i nie jest przypadkowa.

1 komentarz: